Όλα για το Παιδί-Φάντασμα (3η συνέχεια)

ΟΙ ΑΠΕΡΑΝΤΕΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΟΝΤΑ

ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ-ΦΑΝΤΑΣΜΑ

Συνεχίζουμε την αναλυτική προσωπογραφία του Παιδιού-Φάντασμα, από τα στοιχεία που σκόρπια έδωσε ο συγγραφέας του αναγνώσματος “Ο Μικρός Ήρως” ο Στέλιος Ανεμοδουράς, εντοπίζοντάς τα στα 798 τεύχη του περιοδικού.

Αν οι γνώσεις του στις ξένες γλώσσες που παρουσιάσαμε στην προηγούμενη ανάρτηση, κατατάσσουν τον Γιώργο Θαλάσση ανάμεσα στους πιο ταλαντούχους γλωσσομαθείς του κόσμου, οι γνώσεις του  και τα προσόντα με τα οποία τον προίκισε ο συγγραφέας, τον αναγορεύουν σε υπεράνθρωπο με ασύνορες ικανότητες.

Ας τις δούμε αναλυτικά και τεκμηριωμένα στην πρώτη τους αναφορά. Το κείμενο χρησιμοποιεί τα στοιχεία από το λήμμα “Παιδί-Φάντασμα” (σελ. 179-182) στο δίτομο λεξικό αναφοράς του αναγνώσματος “Μικρός Ήρως- Το Λεξικό”.

Οδηγός και πιλότος: Η ταχύτητα εκμάθησης δεν ήταν κάτι παράξενο για τις ικανότητές του, αλλά όσο να είναι όντας στα πρώτα επεισόδια της ιστορίας, ξαφνιάζουν το αναγνώστη. Μετά εξοικειώνεται με την “πραγματικότητα”. Στο 2ο κιόλας τεύχος (“Ιπτάμενος Εκδικητής” κλέβει από το αεροδρόμιο του Τατοΐου γερμανικό καταδιωκτικό αεροπλάνο και επιτίθεται σε γερμανική φάλαγγα! Πώς ήξερε, αυτός ένα 13χρονο παιδί, να πιλοτάρει και να επιτίθεται με καταδιωκτικό σαν τον… Κόκκινο Βαρόνο; Απλώς, λίγες μέρες πριν είχε διαβάσει ένα εγχειρίδιο στα αγγλικά με θέμα του «πώς να γίνει κάποιος καλός πιλότος». Και αλλού: «Το Παιδί-Φάντασμα που είναι ένας από τους πιο έμπειρους πιλότους που υπάρχουν, κάνει μια επιδέξια μανούβρα και το αεροπλάνο του χάνει απότομα ύψος…» (τεύχος 100, σελ. 30 “Το Παιδί-Φάντασμα τιμωρεί”).

Σε άλλα τεύχη οδηγεί ελικόπτερο και μάλιστα «με έμπειρα χέρια..» κατά επισήμανση του συγγραφέα…

Αλλού οδηγεί τανκ, βενζινάκατο, καΐκι, μοτοσικλέτα, υποβρύχιο, φυσικά όλους τους τύπους των αυτοκινήτων, καπετάνιος, (διοίκησε και θωρηκτό οδηγώντας το σε νικηφόρα ναυμαχία! -τεύχος 27, “Δύο εναντίον ενός”), μηχανοδηγός τρένου με τον Σπίθα θερμαστή (τεύχος 441, “Η Νύχτα γίνεται μέρα”). Ξέχωρα που  ίππευε και σαν καουμπόι.

Τεχνολογία: είχε προηγμένες γνώσεις αεροναυπηγικής, αφού χάρη στις δικές του υποδείξεις, οι αντάρτες του Ολύμπου κατασκεύασαν ένα ανεμόπτερο (τεύχος 488, “Το ανεμόπτερο του Ολέθρου”) και πρωτοποριακές ναυπηγικές γνώσεις, αφού ήταν το Παιδί-Φάντασμα που υπέδειξε στους Αμερικανούς ναυπηγούς τα σχέδια για ένα πλοίο που από αθώο εμπορικό μεταμορφωνόταν με κρυφούς μηχανισμούς σε πολεμικό (τεύχος 134 “Το αόρατο πλοίο” και τεύχος 135 “Το τέρας του βυθού”).

Φυσικά, δεν χρειάζεται να γίνει ειδική μνεία στις γνώσεις κατασκευής εκρηκτικών μηχανισμών. Είναι από αυτές τις γνώσεις που απαραίτητα αποκτούνται στα σεμινάρια εκπαίδευσης πρακτόρων και σαμποτέρ, σε σχετική σχολή όπου φοίτησε, όταν απέκτησε την ιδιότητα του συμμαχικού πράκτορα. Ρητά αναφέρεται το πέρασμα του από τέτοιες σχολές στο Κάιρο, στο Λονδίνο και στην Αμερική.

Πολεμικές Τέχνες: Γενικά, οι γνώσεις του Παιδιού-Φάντασμα στις ανατολικές πολεμικές τέχνες (Ζου Ζίτσου, Τζούντο, Τάε Κβοντό, Καράτε, Ακιντό, Κουνγκ Φου κλπ, που όλες αναφέρονται συλλήβδην ως λαβές ή χτυπήματα ιαπωνικής πάλης), θα πρέπει, μάλλον, υπολογίζονται σε “νταν” και να έχει μια πλουσιότατη συλλογή από μαύρες ζώνες. Η υπόθεσή μας έχει βάση, αφού ευθέως και σαφώς υπογραμμίζεται ότι «…θεωρείται ένας από τους καλύτερους γνώστες της ιαπωνικής πάλης στον κόσμο…» (τεύχος 192, σελ. 4 “Χαμαιλέων, ο εχθρός της Ελευθερίας”. Καθόλου λιγότερο θεωρείται άριστος και άριστος χειριστής της πυγμαχικής γροθιάς. Αυτό δεν το λέει πουθενά ρητώς, αλλά τουλάχιστον στα μισά εξώφυλλα δράσης με τον Γιώργο Θαλάσση πρωταγωνιστή, αυτός εξουδετερώνει τον αντίπαλό του με φοβερά κροσέ ή άπερκατ.

Όπλα: Τα εκηβόλα όπλα δεν έχουν μυστικά από το Παιδί-Φάντασμα. Αυτόματα (“μάουζερ”, “τόμσον”, “τόμιγκαν”), επαναληπτικές καραμπίνες, μπερέτες, λούγκερ, εξάσφαρα ρεβόλβερ, μυδραλιοβόλα, όλμοι είναι εργαλεία θανάτου στα χέρια του, αφού όπως αναφέρεται αρκετά συχνά ότι «… είναι ένας από τους καλύτερους σκοπευτές του κόσμου». Δεν υστερεί, ωστόσο και στα σιωπηρά όπλα βολής (τόξο, σφεντόνα, στιλέτο). Μα και στα αγχέμαχα όπλα δεν πάει πίσω. Σαν σπαθομάχος είναι υπολογίσιμος αντίπαλος ακόμα και στους μετρ της ξιφομαχίας. Μονομαχεί με σπάθα έφιππος εναντίον του Σεϊτάν Αλαμάν (τ. 21, “Ο Μαύρος Μονομάχος)”, εναντίον του Λαστιχένιου Παιδιού, πρωταθλητή Γερμανίας στο φλερέ (τ. 106, “Ο Μαύρος Σπαθοφόρος)”, τέλος χειρίζεται και την κατάνα, το σπαθί των σαμουράι, σαν γνήσιος Ιάπωνας ιππότης. «Είναι ένας από τους καλύτερους ξιφομάχους στην Ελλάδα», μας επισημαίνει ο συγγραφέας σε κάθε σχετική περίπτωση.

Τέλος, πετούσε το λάσο σαν καουμπόι «…κι έτσι που πέταγες με κόλπο τη θηλιά θα ‘πρεπε να είσαι Αμερικάνος…» τραγουδάει ο Κηλαηδόνης, αλλά παρέλειψε να πει, ότι επίσης, πετούσε το μπούμεραγκ σαν αβοργίνος και το στιλέτο σαν Μαλτέζος κακοποιός.

Υπνωτισμός: ένα ακόμα όπλο στη διάθεσή του ήταν η κυριαρχία του νου μέσω του υπνωτισμού. Αυτό το επίκτητο προσόν του το χρησιμοποίησε μόνο για αμυντικούς λόγους και ποτέ για να επιβληθεί σε αντίπαλο. «Στην Κίνα, στο Θιβέτ και στην Ινδία στο περιθώριο αποστολών που είχε αναλάβει στο παρελθόν, επισκέφτηκε φακίρηδες και βουδιστές μοναχούς περίφημους υπνωτιστές που τον εκπαίδευσαν άριστα στην τέχνη του υπνωτισμού…» (τ.322, “Ο Πράκτωρ-Μηχανή”). Δεν ήταν λίγες οι φορές που η εκπαίδευσή του στον υπνωτισμό βοήθησε την ατσάλινη θέλησή του να αμυνθεί στις υπνωτιστικές επιθέσεις κορυφαίων υπνωτιστών, που είχαν θέσει τη γνώση τους στην υπηρεσία του Άξονα, και να τους νικήσει. Παρ’ όλα αυτά σ’ αυτόν τον τομέα ό,τι και να έκανε, δεν μπόρεσε να ξεπεράσει τον φίλο του τον Σπίθα που είχε εξελιχτεί σε άφθαστο υπνωτιστή και μάγο.

I.Q. και ταλέντα: Έλυνε του πιο περίπλοκους κρυπτογραφημένους γρίφους «Μια από τις ειδικότητες του Ελληνόπουλου που τον συμπεριλαμβάνουν στους κορυφαίους του κόσμου είναι η αποκρυπτογράφηση συνθηματικών κειμένων. Το έξυπνο και εφευρετικό μυαλό του λειτουργεί περίφημα και πολλές φορές έχει επιλύσει αινίγματα που δεν μπόρεσαν να λύσουν ούτε οι μεγαλύτεροι ειδικοί στον τομέα αυτόν…» (τ.100, σελ. 16 “Το Παιδί-Φάντασμα τιμωρεί”).

Η ικανότητά του να διαβάζει τα χείλη των άλλων από απόσταση και να καταλαβαίνει τι λένε χωρίς να τους ακούει, τον βοήθησε σε πολλές περιπτώσεις να μάθει τι ετοίμαζαν οι αντίπαλοι του, ενώ αυτοί δεν φαντάζονταν ότι τους παρακολουθούσε. Είχε εκπαιδευτεί ακόμα στο να μπορεί να αναγνωρίζει τον αριθμό που σχημάτιζε κάποιος στον τηλεφωνικό δίσκο ακούγοντας μόνο και υπολογίζοντας τον χρόνο που έκανε ο δίσκος για να επιστρέψει στην αρχική του θέση ύστερα από την επιλογή του κάθε αριθμού. Με τις νέες γενιές τηλεφώνων με πλήκτρα ή αφής, το ταλέντο του αυτό δεν θα ήταν καθόλου χρήσιμο.

Αλλά εκεί που ήταν το φόρτε του, ήταν οι μεταμφιέσεις και η ευχέρειά του να μιμείται τη φωνή ενός ανθρώπου, που τον είχε ακούσει να μιλάει έστω και μια φορά. Πόσες φορές δεν ξεγέλασε και τους πιο κοντινούς φίλους και συνεργάτες κάποιου του οποίου είχε πάρει τη μορφή με τις πλαστικές ουσίες, τις μπόγιές και τις κρέμες που κουβαλούσε πάνω του για κάθε τέτοια περίπτωση; Τέλος, αν δεν ήταν πράκτορας αφιερωμένος στην απελευθέρωση της πατρίδας του θα μπορούσε να είχε κάνει καριέρα τραγουδιστή στο μελωδικό θέατρο, αφού τραγουδούσε σαν βέρος γονδολιέρης βενετσιάνικες ερωτικές άριες στα κανάλια της Βενετίας κάνοντας τις ερωτευμένες καρδιές να ραγίσουν από συγκίνηση «Η φωνή του είναι τόσο μελωδική, ώστε πολλά παράθυρα ανοίγουν καθώς περνάει η γόνδολα και γυναικεία κεφάλια προβάλλουν με τον θαυμασμό ζωγραφισμένο στα πρόσωπά τους…» (τεύχος 40, “Το Κανάλι των Κατασκόπων”).

Αφύσικα μεγάλες για την ηλικία του ήταν και οι εγκυκλοπαιδικές του γνώσεις. Αλλά ο συγγραφέας εκείνο που ιδιαίτερα τόνιζε σε κάθε ευκαιρία και του έδωσε τον χαρακτηρισμό του ήρωα-θετικού πρότυπου από τους τρίτους, ήταν η ασίγαστη επιθυμία του Γιώργου Θαλάσση να βελτιώνεται συνεχώς διαβάζοντας ή ασκούμενος συνεχώς, όταν δεν είχε να εκτελέσει κάποια αποστολή. Οι προτιμήσεις του στα ανώτερα Μαθηματικά, στις Φυσικές Επιστήμες, στην Ιατρική και στην Ιστορία ήταν τα γνωστικά πεδία που ο συγγραφέας συνεχώς τόνιζε ότι ο ήρωας του, σαν θα τελειώσει ο πόλεμος θα διαπρέψει επιστημονικά σε κάποια από αυτά.

Σωματικά προσόντα: Μετά από εγχείριση στα μάτια απέκτησε την ικανότητα να βλέπει στο σκοτάδι σαν να είναι η μέρα (τεύχος 406, “Έγκλημα και Τιμωρία”). To προίκισμα αυτό, που το απέκτησε από κάποια ιδιοτροπία της Φύσης, το αξιοποίησε χρησιμοποιώντας το ανελλιπώς σαν κρυφό όπλο έως το τέλος του αναγνώσματος. Αν και ο συγγραφέας αρκετές φορές το είχε ξεχάσει και τον έβαζε να χρησιμοποιεί το μικρό κλεφτοφάναρό του αρκετές φορές.

Τέλος, είχε ένα άριστα γυμνασμένο κορμί ακροβάτη και υπερφυσικά δυνατό για την ηλικία του. Η θέλησή του ήταν ατσαλένια, καθώς και η αντοχή του στα βασανιστήρια ήταν απέραντη, ενώ η οξυδέρκειά του και τα ακαριαία ανακλαστικά του ήταν ιδιότητες αυτονόητα αναπτυγμένες.

Ακόμα και η τύχη, που βοηθάει πάντα τους τολμηρούς, υπήρξε σκανδαλωδώς ευνοϊκή μαζί του, ιδιαίτερα σε στιγμές που ο θάνατος δείχνει να είναι αναπόφευκτος και βοήθεια δεν φαίνεται να υπάρχει από πουθενά. Για αυτό θα πρέπει να πρέπει να συμπεριλάβουμε και την καλή του τύχη στα προσόντα του.

Ιδιότητες Μεσσία: Με όλα τα παραπάνω προσόντα ήταν φυσική κατάληξη να του προσδώσουν κάποιοι και την ιδιότητα του Μεσσία, ή έστω του αρχάγγελου της λύτρωσης και της ευτυχίας! «Έρχεσαι, λοιπόν, από τα μέρη που ανατέλλει ο ήλιος! Επομένως είσαι Εκείνος!... Εκείνος που η φυλή μου περιμένει από τα παλιά χρόνια. Εκείνος που θα μας φέρει την ευτυχία! Έτσι λένε οι αρχαίες προφητείες!.. Γυρίζει στους άλλους και τους λέει μερικές φράσεις (σε μια γλώσσα που ο Γιώργος, περιέργως, δεν καταλαβαίνει) δείχνοντάς τους τον. Αυτοί γουρλώνουν τα μάτια και πέφτουν στα γόνατα..» Με αυτά τα λόγια υποδέχτηκε η Αλούνα η βασίλισσα του νησιού Νιόχα τον Γιώργο (τ.183, “Αλούνα, η Βασίλισσα των Αγρίων”).



Ο Γιώργος Θαλάσσης χαρακτηρίζεται ως ένα ευγενικό παιδί
ηπίων τόνων γενικώς. Μα σαν θυμώσει, τα κροσέ του είναι
δυσανάλογα οδυνηρά σε σχέση με την παιδική του γροθιά!



Χαρακτήρας: Περιγράφεται σαν πράος με καλή ανατροφή και ηθικές αρχές (προσιτό πρότυπο για κάθε παιδί). Παρ’ όλα αυτά δεν δίσταζε, όποιος κι αν ήταν απέναντί του να τον διακόψει για να εκφράσει τη δική του άποψη απαιτώντας μάλιστα να επιβάλλει τον δικό του τρόπο δράσης και να θυμώνει, απαιτώντας ότι θα παρατούσε την αποστολή του στη μέση, αν οι ικανότητές του τελούσαν υπό αμφισβήτηση. Μάλλον δεν συνάδουν αυτά με την εν γένει καλή του ανατροφή και σίγουρα περνούσε μηνύματα για ένα πρότυπο προς αποφυγή. Δεν είναι πολλά αυτά τα σημεία σε ένα ανάγνωσμα 24.000 σελίδων περίπου, αλλά υπάρχουν.

Ο Τσώρτσιλ, ο Χ-1 και κάποιο αρχηγοί των συμμαχικών μυστικών υπηρεσιών είχαν πικρή πείρα μιας όχι πάντα καλώς εννοούμενης αυταρχικότητάς του, ανεξάρτητα αν το τελικό αποτέλεσμα -συγγραφική αδεία- δικαίωνε το Παιδί-Φάντασμα. «Δεν ήρθα εδώ για να ακούσω και απλώς να προτείνω. Ήρθα για να διατάξω!..» λέει στον εμβρόντητο αρχηγό του FBI (τ.240, “Ο Γκρίζος Άνθρωπος”). Ποιος άραγε και πολύ περισσότερο ένα παιδί θα τολμούσε να πει κάτι τέτοιο;